O książce: 2015 / Poezja Borysa Ryżego (1974–2001) wkroczyła do literatury pod koniec XX wieku nieoczekiwanym błyskiem talentu. Młody człowiek z Uralu zadziwił koneserów literatury pięknej świeżością słów, muzykalnością wierszy, rzadkimi umiejętnościami i połączeniem bogatej kultury wewnętrznej z naturalnym językiem otoczenia, w imieniu którego przemawiała jego muza - przedmieścia Jekaterynburga. Przywiózł nowego bohatera, młodego człowieka z niezapomnianych lat 90., „tam, gdzie żyjemy, w niebieskim albumie, ziemskie śmiecie: bandyci i poeci”. Po wczesnym, zbyt wczesnym odejściu Borysa Ryżego od razu nadano mu dwa określenia: „ostatni poeta sowiecki” i „pierwszy poeta pokolenia”. Czy to prawda? Ilja Falikow, słynny poeta, który swego czasu brał udział w losach bohatera książki, nie dąży do oderwanej narracji o życiu i śmierci poety – jak wiele postaci w biografii, wchodzi z nim w dialog Borysa Ryżego i przedstawia własne spojrzenie na to poetyckie zjawisko przełomu tysiącleci. Fuzja notatek z podróży, wycieczek historycznych, osobistych wspomnień, recenzji krytycznych, rozmów z rodziną i przyjaciółmi poety, bogactwo cytatów, różnorodność osób zaangażowanych w szybkie życie Borysa Rudego – to wszystko składa się na treść książki i raczej nie pozostawi obojętnym czytelnika wrażliwego na produkty informacyjne poezji 16+